“We verbouwen voor nu en voor de toekomst”

Een verbouwing is voor veel mensen een hele ingreep. Je huis wordt overgenomen door vakmensen die de boel goed onder handen nemen. Breken, boren, timmeren en vervolgens schilderen, schroeven en afwerken. Je bent het vaak al na een week helemaal beu. Maar als het klaar is, dan is het de overlast zeker waard geweest! Dat is niet anders bij het verbouwen van een verpleeghuis. Het is wel ingewikkelder, want hier wonen niet drie of vier mensen, maar soms wel 100 bewoners! En voor ieder van hen is het hun thuis.

Deel 2           Simeonshof

Deel 1 gemist? Klik hier om hem te lezen.

Bij wijkhuis Simeonshof heb ik afgesproken met Anne Jacobs, teamcoach facilitair. Op Simeonshof wonen ongeveer 40 bewoners met dusdanige lichamelijke klachten dat zelfstandig wonen niet meer gaat. Op Simeonshof krijgen ze de professionele zorg die nodig is. Anne vertelt: “De appartementen op Simeonshof zijn in 2021 in twee etappes verbouwd. We hebben bewoners tijdelijk verhuisd naar Liduina. Dat vroeg uiteraard wel wat van onze bewoners, maar het is allemaal goed verlopen.” Met de aannemer zijn  afspraken gemaakt over de werkzaamheden, aldus Anne. “Voor 8:30 uur werden werkzaamheden voorbereid, daarna kon het echte werk beginnen. En niet te lang door, er moet ook een moment rust zijn. Gelukkig werken wij met aannemers die dit werk vaker doen en heeft het geen problemen opgeleverd.”

Meer leefruimte

De appartementen zijn opnieuw ingedeeld en de appartementen voor echtparen hebben een extra kamer gekregen, zodat zij meer leefruimte hebben. Op iedere afdeling is een grote huiskamer gekomen waar bewoners kunnen verblijven en ook de keukens op de afdelingen zijn vernieuwd. Anne vertelt: “Dat laatste is wel een grote verandering geweest voor bewoners. Voorheen aten zij in het restaurant beneden, nu eten zij op de afdeling in de gezamenlijke huiskamer. De meningen of dat een vooruitgang is, lopen nogal uiteen onder bewoners.”

Buiten

We bezoeken de eerste verdieping en het oogt allemaal nieuw met warme kleuren. Ik mag binnenkijken bij een echtpaar dat sinds mei van dit jaar op Simeonshof woont. Ze moeten nog erg wennen aan het idee dat het thuis echt niet meer ging en ze hun huis moesten verlaten. Toch zijn ze tevreden over hun appartement: “Het is hier prima en ook groot genoeg voor de kinderen om langs te komen.” We gaan naar de ruime huiskamer waarin een keuken is gemaakt met een in hoogte verstelbaar aanrechtblad, zodat bewoners mee kunnen koken als ze dat willen. Op iedere verdieping is een groot balkon aan de huiskamer gebouwd, zodat bewoners heerlijk buiten kunnen zitten. “De volgende wens is om de tuin beneden aan te pakken, zodat deze meer uitnodigt om een wandeling te maken”, vertelt Anne.

Toekomst

De verbouwing op Simeonshof betekent meer wooncomfort voor de huidige bewoners: meer ruimte, nieuwe aankleding, meubels en planten. En zelfs een welness badkamer op de begane grond! Anne licht toe: “Deze badkamer wordt nog mooi aangekleed, zodat het een fijne ruimte is waar iemand helemaal tot rust kan komen. Al deze faciliteiten zijn ook gericht op de toekomst. Er zal steeds meer vraag zijn naar woonruimte voor mensen met dementie. Ook die zorg kan hier in de toekomst worden geboden”, licht Anne toe. Dat op Simeonshof naar de toekomst wordt gekeken blijkt niet alleen uit de verbouwing. Ook innovatieve oplossingen worden toegepast. Zo draagt iedere bewoner een horloge waarmee hij in direct contact staat met een zorgmedewerker. Met één druk op de knop is er contact en voelt een bewoner zich gehoord.

Bij het verlaten van het gebouw lopen we weer door de ruime en lichte entree met de receptie, waar onlangs het plafond en de vloer is vervangen. Een mooie binnenkomer voor dit wijkhuis!