Van herder naar lefgozer
10 mei 2022
Door: Santi Geerdink, stagiaire Communicatie
Werken als herder, daarna als elandenverzorgster en nu Verzorgende bij Zorggroep Elde Maasduinen? Vera van den Heuvel is net gediplomeerd lefgozer en werkt nu bij onze locatie Vita in Rijen mèt een contacthond. Ik sprak met haar over haar bijzondere carrière pad:
De doorslag
Vera heeft de opleiding Animal Care gevolgd en daarna nog gedeeltelijk de opleiding dierenassistente. Enkel assisteren bleek niet haar ding en dus startte ze op een elandenboerderij in Zweden. Het was vergelijkbaar met een dierentuin: verzorgen en vooral veel toeristen begeleiden. Hoewel ze dit erg leuk vond, haalde ze er weinig voldoening uit. Naast haar studie begon ze al als vrijwillig herder, zo heeft ze daar zeven jaar gewerkt. Tijdens haar tijd als herder, kreeg het bedrijf een nestje Boldercollies. Haar vader werkte tijdelijk binnen een zorginstelling voor mensen met dementie in de buurt. Haar vader stelde voor dat ze langs zou komen met de puppy’s. “Meteen zag ik mooie dingen gebeurden”, vertelde Vera. “Iemand die al jaren niet praatte, ging ineens verhalen vertellen. Een persoon die helemaal loskwam en weer vrolijk werd. De mensen gingen naar buiten of relaxten juist meer. Dat heeft me erg getriggerd om dit werk te gaan doen.”
Lefgozertraject
Door de coronacrisis was het lefgozertraject uitgesteld. Daardoor heeft Vera eerst nog als cliëntondersteuner gewerkt bij ZGEM. “Dit kwam eigenlijk wel heel goed uit”, vertelde ze. “Niet alleen doordat ik mijn baan al had opgezegd, maar zo ben ik er nog meer achter gekomen hoe leuk en bijzonder ik dit werk eigenlijk vind.” Het traject duurde anderhalf jaar. Vera vond dit fijn. Je mag gelijk meekijken en er wordt vertrouwd op kennis en zelfstandigheid. Ook leer je veel meer in de praktijk dan achter de boeken vindt Vera. Ze vertelde dat het snelle tempo ideaal is voor instromers. “Als de opleiding nog drie jaar duurde, had ik dat echt minder leuk gevonden.”
Ook nog een contacthond erbij
Toen ik hoorde dat Vera ook nog eens met een contacthond werkt, dacht ik: is dat niet moeilijk om nu al erbij te doen? Vera volgde het lefgozertraject en de contacthondenopleiding tegelijkertijd. Ze vertelde dat het wel heel intensief was, maar de combinatie van mensen met dementie en dieren vindt ze prachtig om te zien.
Vera vertelde dat heel veel mensen denken dat als je op een psychogeriatrische afdeling komt te wonen, dat het leven dan een beetje ophoudt. Dit is gelukkig echt niet zo. Het proberen te bereiken om nog veel levenslust uit de mensen te halen en levensgeluk te kunnen brengen, is voor Vera het allerbelangrijkste. Zo vond ze bij ZGEM de voldoening die ze eerder in haar carrière miste. Ik vroeg haar wat ze zou zeggen tegen mensen die twijfelen of ze aan het lefgozertraject mee moeten doen. Vera zei: “Gewoon doen, het is alleen maar leuk.”
Ben jij benieuwd naar wat het lefgozertraject verder inhoud? Kijk dan hier